Bij de Seniors (het docententeam uit Nederland) is vandaag de workshop: Teaching with impact, gebaseerd op activerende didactiek. Deze workshop wordt gegeven door Susanne, Edwin, Hester en Moniek. De workshop begint vlak na de lunch, maar Afrikaanse tijd…. Dus het begint rond 15:00. Er zijn zo’n achttien Oegandese docenten aanwezig en de directeur van de school is er ook. De workshop heeft als doel dat onze collega’s uit Oeganda kennismaakten met verschillende activerende werkvormen. Er wordt gestart door Edwin met een activerende werkvorm om voorkennis op te halen: de mindmap. Er wordt heel veel opgeschreven over wat ze al weten van Teaching with impact. Moniek legt kort de theorie uit met daarbij een klein stukje resultaten uit haar onderzoek in een eerdere reis naar Kenia. Vervolgens hebben we vier werkvormen voorbereid die de collega’s gaan ervaren. We beginnen met ‘’Throw a ball’’, uitgelegd door Susanne. Dit doen ze met opgeblazen wereldbollen in een klein cirkeltje. Het idee dat de collega’s op moeten staan en mee doen was eerst een beetje onwennig, maar al snel komt er gelach en plezier. Hierna doen we de ‘’quiz’’. In Nederland hebben we plaatjes geplastificeerd en kaartjes met A,B,C en D gemaakt. Hester heeft een onwijs leuke Nederlandse cultuurquiz voorbereid van zeven vragen en bij ieder goed antwoord krijg je een post-it. Het wordt een kleine competitie: wie heeft zeven post-its? Hier en daar wordt een beetje bij elkaar afgekeken en op het eind zijn er zo’n vier winnaars die met Oegandees applaus in het zonnetje worden gezet. Als derde activiteit wordt er ‘’sticky notes’’ gedaan, uitgelegd door Susanne. Het is een wie/wat ben ik werkvorm. De deelnemers krijgen post-its op hun rug waar in het Engels een dier opgeschreven is. Zij moeten met ja/nee vragen erachter komen welk dier ze zijn. Als laatste activiteit doen we ‘’odd one out’’, uitgelegd door Hester. Dit betekent dat er vier termen genoemd worden en daarvan moeten ze bedenken welke er niet bij hoort. Met deze werkvorm worden ze gestimuleerd om eigen mening te vormen, waarbij ze ook leren dat er meerdere antwoorden mogelijk zijn. Bij de afsluiting van de workshop, die geleid wordt door Edwin, werken we met de placematmethode. De placemat bestaat uit een groot vak in het midden met daar om heen vier kleine vakken. De Oegandese collega’s vullen voor zichzelf een van de vier vakken in op basis van wat ze geleerd hebben. Gezien het tijdstekort besluiten we het middelste vakje niet in te vullen. Normaal gesproken komt in het midden een gezamenlijke conclusie. De placemats worden ingeleverd waarna wij zelf nog conclusies vormen. Deze schrijven we voor het docententeam op, zodat ze zichtbaar worden voor alle docenten. Tenslotte komen de docenten naar voren om als commitment voor de volgende les de activerende werkvorm te noteren die zij graag willen uitproberen. Er hangt een enthousiaste, leergierige en amicale sfeer. We genieten er enorm van en hebben vertrouwen dat de deelnemers de werkvorm(en) ook echt in de praktijk gaan brengen. Zeker nu het gebrachte materiaal binnen handbereik in ‘’the library’’ ligt.
- Moniek, Hester, Susanne en Edwin
Weer een bijzondere schooldag in Oeganda
Het weekend is voorbij gevlogen. Ik ben weer startklaar voor een nieuwe dag op de “Luwero Secudary School.” Ik hoop samen met mijn buddy Mary mooie momenten te mogen beleven. Vol goede moed gaan we met de groep om kwart over 9 naar school. Op straat treffen we de leerlingen en docenten aan. Zij zijn de week begonnen met een kerkdienst. Voor alle leerlingen starten de lessen vandaag om tien voor half tien.
Ik loop naar de “Staffroom” en daar tref ik Mary met Esther aan. Esther is een stagiaire en is pas 6 weken op school. Mary heeft het er maar druk mee.
Mary is een 29 jarige vrouw en moeder van 3 kinderen; een tweeling van 3
( waarvan er nu eentje ziek is) en een baby van 8 maanden. Zij is op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag op school. Haar moeder zorgt dan voor haar kinderen. Haar man werkt ook, dus ze heeft een druk bestaan. Ze vindt het fijn om docent te zijn en de leerlingen te begeleiden. Eén van haar eigen docenten was haar grote voorbeeld. In het kader van het hernieuwde curriculum zijn nieuwe werkboeken van verschillende methodes aangeschaft. Lessen waarin nieuwe werkvormen aan bod komen met minder klassikaal onderwijs. Mary is hier al volop mee bezig. Ze heeft een duidelijke visie voor ogen die nauw aansluit bij het nieuwe curriculum. Ik hoop dat we samen op zoek zullen gaan naar nog meer activerende werkvormen, zodat ik op deze manier mijn steentje kan bijdragen.
Mary vertelt mij dat ze elke keer voorafgaand aan een les een “Lesson Plan” moeten invullen. Het doel van de les, het thema, de voorkennis, de vaardigheden en de materialen worden hierin beschreven. Ook laat ze mij haar “Teacher’s time table” zien. Zij geeft 1 of 2 lessen van 80 minuten per dag aan leerlingen van leerjaar 1 en 2. Vervolgens wordt van hen verwacht dat elke les uitgebreid wordt voorbereid volgens het vaste schema: tijd, docentenactiviteit en leerlingenactiviteit.
Dan is het tijd voor haar les. Op deze school hebben de leerlingen een eigen lokaal en komen de docenten naar hen toe. De les van de vorige docent is nog niet afgesloten, dus wachten we nog even buiten het lokaal. Het lokaal heeft 2 openingen als deuren en verder grote ramen. In het lokaal zitten 55 leerlingen. De leerlingen zitten in schoolbanken die opgesteld zijn in groepjes. Tassen hangen aan het raam of liggen op de tafel. Dit om te voorkomen dat ze niet onder het stof komen.
Na 5 minuten kunnen we naar binnen. Na de begroeting en een korte inleiding gaat Mary over tot de kern van de les. Het behandelen van de trappen van vergelijking in combinatie met “communication divices” (het thema van het hoofdstuk). Voor mij is dit het moment om rond te lopen en al helpende in gesprek te gaan met de leerlingen. Ik daag hen uit om zinnen te maken die in verbinding staan met het thema, maar probeer tevens een link te leggen naar Oeganda en Nederland. Dit vinden ze heel erg interessant en al snel zijn we volop in gesprek. Ook tijdens het gesprek blijft het accent gevestigd op de trappen van vergelijking. Geweldig. Wat een enthousiasme stralen de kinderen uit. Mijn pareltje van de dag.
Na de les gaan we naar de library en is het tijd voor de lunch. Samen met wat andere collega’s uit Oeganda genieten we van ons eten en het gesprek. Wat mij steeds duidelijker wordt, is dat Mary vooral erg nieuwsgierig is naar het leven in Europa en de verschillen met Oeganda. We spreken af dat we aan het einde van de week elkaars nummers zullen delen om op deze wijze via WhatsApp in contact te blijven met elkaar om nieuwe ideeën uit te wisselen.
- Simone
Reacties (3)